Zinloos

Het komt me soms voor dat dat fietsen van mij nogal zinloos is. Dat is niet bij iedereen het geval. Neem nu Luuk en Henk, zij zien heel veel. Zoveel dat ik er niet aan twijfel dat hun gefiets wel zinvol is, of in elk geval een stuk zinvoller dan dat van mij. Met grote regelmaat zien zij indrukwekkende rotsformaties, zeldzame vogels en eeuwenoude muurtjes die een foto waard zijn. En al die foto’s worden prachtig. Foto’s die niet genomen zouden worden als ze hier in de auto voorbij waren gereden. Want dat gaat te snel, dan zie je minder, dan gaat er teveel ongezien voorbij. Maar bij mij gebeurt dat dus ook als ik fiets. Misschien ben ik daarom zo blij met hun gezelschap, zij attenderen mij regelmatig op zaken die mijn aandacht meer dan waard zijn, dankzij hen beleef ik ook nog ‘ns wat.

Overigens realiseer ik mij dat er nog een reden is om te fietsen. Op zoek naar jezelf zijn, de accu opladen, grenzen verleggen, iets in die richting schijnt ook nogal ‘ns een krachtige motivatie te zijn. Maar dat is het ook niet. Mezelf zoeken kan, als ik dat al zou willen, ook in een luie stoel, met mijn accu is niet zo gek veel mis en bij grenzen verleggen denk ik aan bungee jumpen en dat lijkt me griezelig. Kortom, het heeft niet zo gek veel nut dat fietsen van mij. En ik vind dat eigenlijk wel prettig, iets doen dat niet onmiddellijk gelegitimeerd hoeft te worden. Het geeft zo’n fijn vakantiegevoel. Waarom doe je dat? Gewoon omdat ik het leuk vind, meer is het niet,

Toch, heel af en toe voel ik mij ook een beetje schuldig. Vandaag hebben we tachtig kilometer gefietst. Dat is niet zo veel dus al voor drie uur vanmiddag waren we bij ons hotel in de buurt van het plaatsje Moissac. Volgens Luuk en Henk een prima gelegenheid om dit ongetwijfeld pittoreske en schilderachtige stadje te bekijken, de tijd moest natuurlijk wel nuttig worden besteed. Ik gaf de voorkeur aan een biertje bij het zwembad, de afgelopen 63 jaar heb ik Moissac nog geen seconde gemist, dat lukt vast nog wel ‘ns 63 jaar. Op zich weinig mis mee, met die rolverdeling, ware het niet dat Luuk en Henk na ampel beraad toch ook maar voor een biertje bij het zwembad kozen... En nu voel ik me dus bezwaard. Ik hoop dat de zinloosheid van mijn gefiets niet besmettelijk blijkt, ik moet van hen leren, zij niet van mij!