En de steen gaat verder...

Het is gebeurd. We hebben afscheid genomen. Zojuist. Luuk en Henk zijn verder gegaan. Zoals afgesproken. Ik ga terug, zoals ook afgesproken. Het afscheid was een bijna plechtig moment waarbij ik hen formeel de steen heb overhandigd. De steen?

Een week of vijf geleden vertelde ik aan het leukste-meisje-van-groep-zeven dat de pelgrims ooit een steen van huis plachten mee te nemen die ze in Spanje bij een groot kruis bovenop een berg (la Cruz de Ferro) neerlegden. Symbolisch lieten ze daarmee hun zonden daar achter zodat ze met een schone lei konden beginnen. “Maar” zo verzekerde ik haar “ik geloof niet dat het zo werkt dus ik sjouw geen steen mee”. Zij keek bedenkelijk, was het eigenlijk niet helemaal met mij eens. Ze vond dat ik het zekere voor het onzekere moest nemen en toch een steen mee moest nemen. You never know. Mijn tegenwerpingen negerend maakte ze een prachtige steen voor mij! Met een tekening van een fiets erop! Zo mooi, dat ik hem eigenlijk niet meer kwijt wilde. Ik probeerde het nog één keer. “Zelfs als het zo werkt, dan heb ik dat toch niet nodig? Zoveel heb ik toch niet op mijn kerfstok?” Het leukste-meisje-van-groep-zeven dacht daar even over na en bleek er toen duidelijk anders over te denken. Ze keek streng en sprak: “Jij jokt wel heel veel.” En daar heeft ze natuurlijk wel gelijk in, dat kan ik moeilijk ontkennen. En dus heb ik die steen meegenomen. Door Nederland, een stukje Duitsland, België, dat hele lange eind door Frankrijk en nu in Spanje. En vanaf hier brengen Luuk en Henk hem verder. Dan weten we tenminste zeker dat alles goed komt. Want Luuk en Henk? Die jokken echt helemaal nooit!

Over een paar minuten begint mijn terugreis. Ik fiets niet verder mee en dus schrijf ik ook niet verder mee. Want over terugreizen schrijf je geen blogs. Nu in elk geval niet. Maar Henk en Luuk gaan door, zij blijven op het podium staan, zij vertellen elke dag over hun vorderingen, hun belevenissen en ervaringen. Ik zal ze met buitengewoon veel interesse volgen. Over een paar weken zie ik ze weer, ik kijk er nu al naar uit!