De weg kwijt

Eigenlijk gaat het ontzettend goed. Het weer zit mee, m’n fiets doet het voortreffelijk, de heimwee is nog min of meer onder controle (maar ligt op de loer). Het schiet ook al mooi op. Ben inmiddels in Leutershausen. (Geen grap, zo heet het echt.) Ik geloof zelfs dat dat al Beieren is. Niets te klagen dus. Behalve misschien… de navigatie. Om de één of andere reden ben ik daar niet echt handig in. Serieus verdwaald ben ik nog niet, maar regelmatig sta ik voor doodlopende fietspaden, rijd ik doelloos rond op verlaten industrieterreinen of raak ik verzeild op een willekeurig woonerf. Ik sta dan vertwijfeld te kijken op mn telefoontje en ruk de kaart uit mijn stuurtas. Zoveel hulpeloosheid kan een normaal mens niet aanzien en regelmatig komt er dan ook een reddende engel op mij af. Vanmiddag bijvoorbeeld. Een werkman. In een werkmannenpak. Hij deed iets met kabels, werk dat hij even onderbrak om mij te vragen waar ik heen moest. Ik noemde een plaats, tien,vijftien kilometer verderop. En ik had het niet beter kunnen treffen want daar bleek hij vandaan te komen. Ik had precies de goede te pakken, hij kende werkelijk alle wegen en paden in de wijde omstreken. Kennis die hij graag bleek te etaleren. Waarschijnlijk omdat ik onder de indruk was van zoveel hulpvaardigheid gaf ik voortdurend Duits klinkende positieve feedback op een uitleg waar ik werkelijk helemaal niets van begreep. “Bestimmt.” “Genau.” “Klar.” Hij besloot zijn minuten durende referaat met een vraag. Ik dacht tenminste een vraagteken te horen. Enthousiast riep ik: “Ja doch”. Tevreden gesteld wenste hij mij een gute fahrt. Ik vertrok in de richting waarin hij keek. Na honderd meter was ik opnieuw de kluts kwijt en toen… zag ik een paal met bordjes. En één van die bordjes droeg de naam van het geboortedorp van mijn redder, mijn bestemming voor het komende half uur.

Zo ging het vanmiddag. Gisteren was het een oudere mevrouw die een stuk met mij mee fietste, eergisteren een nog oudere mevrouw die het ook niet wist maar die haar dochter wel even wilde bellen (ik heb dit overigens weten te voorkomen). Het zal duidelijk zijn, ik heb een navigatieprobleem. Maar gelukkig zijn er heel veel aardige mensen die te hulp schieten.