Democratie

Vandaag voor het eerst met z’n vieren gefietst. Dat is natuurlijk geen wet van Meden en Perzen, het hoeft niet persé, maar we vonden het alle vier vanzelfsprekend dat we min of meer gezamenlijk op pad zouden gaan. Natuurlijk brengt zoiets een klein coördinatieprobleempje met zich mee. Beide duo’s hebben immers inmiddels hun eigen ritme ontwikkeld en die hoeven niet noodzakelijkerwijs identiek te zijn. Zo bleken zij, Henk en Luuk dus, minstens zo snel te fietsen als wij, maar veel vaker te pauzeren. Even een supermarkt in, een jasje aan of uit, plassen of insmeren, echt om de haverklap springt er weer iemand van z’n fiets. Wij, M. en ik stappen hooguit tweemaal daags af, voor de rest fietsen we gewoon door. Het grote voordeel van dat laatste model is dat je eerder in je hotel bent en dus veel meer tijd hebt op de plaats van bestemming.

Een ander verschil is de navigatie. Bij ons bepaalt één van beiden dat, de ander vertrouwt daar dan volledig op. Bij Luuk en Henk is dit proces van navigeren veel ingenieuzer vormgegeven. Sterker nog, voor de leek is het nauwelijks te doorgronden. Het heeft iets met democratie te maken, maar dan wel een heel bijzondere variant . Zo werd er regelmatig om mijn mening gevraagd, maar die mening bleek er dan vervolgens absoluut niet toe te doen. Het gevolg van deze wijze van navigeren was wel dat we regelmatig verkeerd reden. En dat zorgt dan weer voor nog meer tijdverlies. M. is daar heel gemakkelijk in, zij accepteert elk model, elk concept, elke sociale code. Ik ben ouder en dus iets minder flexibel. Om het enorme aantal pauzes iets te reduceren doe ik wel ‘ns een suggestie. Zo zou je een plaspauze ook kunnen gebruiken om aansluitend je nieuwe regenhoesjes om je schoenen te doen. Dat hoeft echt niet één minuut later, een paarhonderd meter verderop. En zo gaat het ook bij die navigatie. Als je de hele dag het riviertje de Werra stroomopwaarts volgt, zou je het een aanwijzing kunnen vinden wanneer je op enig moment kilometers lang stroomafwaarts blijkt te fietsen. Of zelfs meer dan een aanwijzing, ik gebruikte hier het woord ‘waarschuwing’. Maar Luuk en Henk denken genuanceerd over dit type suggesties. Je kunt ze overnemen, je kunt het ook niet doen. En zij hebben een sterke voorkeur voor het laatste.

Toch hebben we ons doel bereikt, misschien een paar uur later dan verwacht, maar het is gelukt. Ergens tussen vijf en zes, het was nog middag, arriveerden we in Meiningen.